In 2008 keurde het toenmalige IWT, Instituut voor de Aanmoediging van Innovatie door Wetenschap en Technologie in Vlaanderen , het KMO innovatieproject nr 080429, “BouwData©, een rekeningstelsel voor de bouwsector” goed.
Het schema dat er bij hoort, ziet er als volgt uit:
In 2013 creëerde men in de UK het RIBA Workplan en dit komt verbazingwekkend goed overeen met bovenvermeld schema:
Hetgeen in beide schema’s opvalt, is dat de “aanbesteding” of “bid” is geen aparte fase is. M.a.w. we hebben geen “voor” en “nadat” de aannemer aan boord is.
Het ogenblik waarop en hoe de aannemers deel gaan uitmaken van het team, behoort tot het algemene aankoopbeleid of “procurement” dat doorheen de hele levenscyclus van een gebouw loopt.
De onderliggende reden is de volgende vraag: waarom zou je de aannemer op een andere manier contracteren als bv. de EPB verslaggever of veiligheidsadviseur ?
Echter, niet meer “aanbesteden” – en dus voortaan enkel nog in bouwteam werken – is vermoedelijk voor de meesten in de bouwwereld op dit ogenblik een stap te ver.
Dus wat te doen ? Er zijn twee mogelijkheden.
“Bid optie 1” is een aanbesteding tussen fase 3 developed design en fase 4 technical design.
De meetstaat volgt hierbij, wat in BouwData© de object code genoemd wordt.
Deze kent vijf niveaus en is gebaseerd op de NEN 2699:2017 Investerings- en exploitatiekosten van onroerende zaken - Begripsomschrijvingen en indeling waarbij de rubrieken F t.e.m. Z vervangen werden door NBN EN 15221 (2011): Facility Management - Deel 4: Taxonomie, classificatie en structuren in Facility Management om tegemoet te komen aan de bezorgdheden van de facility managers. In de NEN 2699 wordt niveau 5 vrij gelaten maar gezien op niveau 4 reeds de hoofdlijnen van tabel 1 van de BB-SfB terug te vinden zijn, is het logisch om de detaillering hiervan op niveau 5 te hanteren, wat prima is om een “bid” te organiseren.
Het belangrijkste is dat de bepaling van alle niet ontwerp gebonden materialen en uitvoeringsmethodes de verantwoordelijkheid wordt van de uitvoerder.
De bijhorende meetstaat vertrekt van de “top down” redenering van de ontwerpers en omvat enkel die materiaal aanduidingen die noodzakelijk zijn omwille van het architecturaal concept, stabiliteit, EPB, … Zij worden opgenomen in de technisch specificiaties.
Het hoeft geen betoog dat men dit best combineert met een offertevraag en bijhorend puntensysteem waarbij de aannemer zijn kennis en ervaring kan etaleren.
Een prijs kan relatief vlug gemaakt worden o.b.v. kostenkengetallen van vorige projecten. Het gaat er hier bij om, per component, een budget te bepalen waarbinnen, in fase 4 technical design, een technische oplossing gevonden moet worden.
“Bid optie 2” is een aanbesteding midden in fase 4 technical design waarbij de architect verantwoordelijk is voor de bouwspecificaties die de aannemer hanteert bij het bepalen van de prijs van dit project. De calculatie is in dit geval een ander paar mouwen: de aannemer gaat bij diverse leveranciers en onderaannemers prijs opvragen en maakt een analyse naar materiaal, arbeid, materieel en onderaanneming.
De meetstaat volgt hierbij, wat in BouwData© de material code genoemd wordt.
Deze kent vier niveaus en is gebaseerd op de STABU2 bestekssystematiek voor bouwplaatsinrichting, ruwbouw en afwerking en op Uniclass Systems voor de technieken, bedrijfsinstallaties en facility management.
De meetstaat komt tegemoet aan de “bottom up” redenering van de uitvoerders. M.a.w. van de aannemer wordt verwacht dat hij simpelweg uitvoert.
Wil je een klassieke aanbestedingsprocedure puur op prijs, dan is dit de beste manier van werken. Evenwel, hou er rekening mee dat je dan ook het klassieke kat-en-muis spel krijgt tussen wat er in de tekst bedoeld wordt en wat de juridische interpretaties ervan zijn.
Zowel de object code als de material code zijn gratis verkrijgbaar via een simpele mail naar info [at] bouwdata [dot] net
LinkedIn
Twitter
)